حمل و نقل دریایی | حمل دریایی کالا از هر جا به هر جا

حمل و نقل دریایی چیست؟

حمل و نقل دریایی (به انگلیسی Maritime transport) به شیوه ای از انتقال اشاره دارد که در آن کالاها (یا افراد) از طریق مسیرهای دریایی جابجا می شوند. در برخی موارد، این نوع حمل و نقل می تواند فعالیت های پیش از حمل و پس از آن را نیز شامل شود.

هنگامی که مقادیر گسترده ای از کالاها را از طریق دریاها و اقیانوس ها با استفاده از کشتی های کانتینری، تانکری یا بالک از مبدأ به مقصد منتقل می کنید، به این فرآیند حمل و نقل دریایی گفته می شود.

بیشتر کالاهایی که از مسیرهای آبی جابجا می شوند، داخل کانتینرها قرار می گیرند؛ به همین دلیل، کانتینرها با اندازه ها و کاربری های متنوع و طبق استانداردهای خاصی ساخته می شوند.

به طور کلی، محموله درون کانتینر مناسب بسته بندی شده و در کشتی بارگیری می شود. سپس پس از انجام مراحل اداری، کشتی به سمت کشور و بندر مقصد حرکت می کند.

در برخی موارد، به دلیل عدم دسترسی بعضی کشورها به آب های آزاد یا مناسب، امکان استفاده مستقیم از این روش وجود ندارد و ناچار به ترکیب این شیوه با دیگر روش های حمل و نقل هستیم که تحت عنوان حمل و نقل چندوجهی شناخته می شود.

روند اداری حمل و نقل دریایی

1. با ورود کشتی ها به بندر، برای پهلوگیری به حوضچه های بندر وارد می شوند.
2. در این هنگام، مقامات بهداشتی وارد کشتی شده و پس از بررسی مدارک، اجازه ارتباط کشتی با بندر را صادر می کنند.
3. سپس مقامات گمرک، فهرستی به فرمانده کشتی ارائه می دهند تا جزئیات مربوط به کالاها و کشتی مانند نام فرمانده، تعداد پرسنل، پرچم، بندر مبدأ و وزن را در آن ثبت نماید.
4. کانتینرها و انبارهایی که قرار نیست تخلیه شوند، مهر و موم می گردند
5. فوروراردر یا نماینده حمل و نقل دریایی، فهرست کالاهایی که باید تخلیه شوند را در دو نسخه به عنوان اظهارنامه اجمالی گمرک اعلام می کند.

تالی گیری چیست؟

با صدور مجوز، عملیات تخلیه کشتی آغاز می شود. در این فرآیند، مشخصات ظاهری بسته ها به تدریج در فهرست ها ثبت می شود.

این فرآیند که تالی گیری (Tallying) نام دارد، با همکاری نماینده گمرک و شرکت های حمل و نقل انجام می شود.

وب سایت  ISG در این بار نوشته است:

In the context of shipping and cargo handling, a “tally” refers to the process of counting and recording the quantity of goods, typically during loading or unloading operations. Tallying is essential to ensure that the actual quantity of cargo matches the documented quantity. Tallying is conducted by personnel known as tally clerks or tallymen.

در زمینه حمل و نقل و بارگیری، اصطلاح «تالی» به فرآیند شمارش و ثبت تعداد کالاها اشاره دارد که معمولاً در حین عملیات بارگیری یا تخلیه انجام می شود. تالی کردن برای اطمینان از انطباق تعداد واقعی کالا با تعداد ثبت شده بسیار حائز اهمیت است. این کار توسط افرادی به نام کارمندان تالی یا تالی مَن انجام می گیرد.

گمرک موظف است تا ۱۵ روز پس از پایان تخلیه، با شرکت حمل و نقل تسویه حساب کند. قبل از تخلیه، برای هر محموله، قبض انبار صادر می شود.

در مرحله بعد، شرکت حمل و نقل با صاحب کالا تسویه حساب کرده و اسناد شامل ترخیصیه و قبض انبار را به وی تحویل می دهد. صاحب کالا با ارائه این اسناد و مدارک لازم، اقدام به ترخیص کالا از گمرک می نماید.

مزایای حمل و نقل دریایی

سرویس حمل و نقل دریایی کالا دارای مزایای فراوانی است. این مزایا شامل ظرفیت بزرگ کشتی ها، گستردگی پوشش جغرافیایی، هزینه های پایین تر در مقایسه با روش های دیگر و همچنین کمترین آسیب به محیط زیست می شود.

معایب حمل و نقل دریایی

حمل دریایی کالا معایبی نیز ممکن است به دنبال داشته باشد؛ از جمه:

در صورتی که در این باره نیاز به مطالعه بیشتری دارید، می توانید به صفحه مزایا و معایب حمل و نقل دریایی مراجعه نمایید.

انواع روش های حمل و نقل دریایی

حمل کالا از طریق دریا یکی از ارکان اصلی تجارت جهانی است و با روش های مختلفی انجام می گیرد. در این روش ها، کالاهای تجاری از طریق دریا و آب های آزاد به مقاصد گوناگون ارسال می شوند.

1. حمل و نقل دریایی کانتینری

کانتینر، محفظه ای فلزی و مقاوم است که برای محافظت و حمل کالاها در فواصل طولانی دریایی طراحی شده است. این جعبه ها، که قابل استفاده مجدد هستند، در اندازه های مختلف ۱۰، ۲۰ و ۴۰ فوت ساخته می شوند و در حمل و نقل بین المللی به طور گسترده استفاده می گردند.

حمل دریایی کانتینری به دلیل ایمنی بالای آن بخش عمده ای از جابه جایی دریایی را به خود اختصاص داده است. این نوع حمل به ویژه به دلیل تطبیق پذیری بالا و سرعت بیشتر در حمل و نقل کالاهای مختلف، محبوبیت زیادی دارد. کانتینرها بسته به نوع محموله به چند دسته تقسیم می شوند.

در صورتی که تمایل دارید در این باره بیشتر مطالعه بفرمایید، کلیک نمایید: حمل کانتینری

انواع کانتینر در حمل و نقل دریایی کانتینری:

• کانتینر مخصوص کالاهای خشک
• کانتینر برای حمل گازهای غیرخطرناک با ساختار استوانه ای
• کانتینر مخزن دار برای حمل گازهای خطرناک
• کانتینر یخچالی برای بارهای حساس به دما
• کانتینر با عایق حرارتی برای حمل اندام های حیاتی، مواد شیمیایی و داروها
• کانتینر تهویه دار برای حمل موادی مانند قهوه
• کانتینر تاشو برای بارهای بیشتر در فضای محدود
• کانتینر روباز برای محموله های فاقد نیاز به سقف
• کانتینر پهلوباز با دسترسی از دو طرف
• کانتینرهای روباز و پهلوباز ترکیبی
• کانتینرهای مخصوص حمل فله ای
• کانتینرهای مسطح برای حمل و نقل کالاهای سنگین
• کانتینرهای تخصصی برای مایعات
• کانتینرهای ویژه حمل حیوانات و خودروها

2. حمل دریایی خرده بار (گروپاژ)

به طور کلی، دو نوع محموله برای حمل و نقل وجود دارد: یکی ارسال کالا به صورت کانتینر کامل (FCL) و دیگری ارسال کالا به صورت کمتر از ظرفیت کانتینر (LCL).

اگر بارتان به اندازه پر کردن یک کانتینر نباشد، نیازی به اجاره کانتینر کامل ندارید؛ اینجاست که اصطلاح گروپاژ (حمل خرده بار) مطرح می‌شود. گروپاژ به معنای ادغام چندین محموله LCL از یک یا چند فرستنده است که به عنوان یک بار کانتینری کامل به مقصدهای مختلف ارسال می‌شوند.

3. حمل دریایی فول بار

حمل FCL یا کانتینر دربست مخفف عبارت FULL CONTAINER LAOD (یا حمل فول بار) است و در مواقعی استفاده می شود که کل فضای کانتینر توسط محموله صاحب بار یا شرکت اشغال می شود. هر کانتینر دارای محدودیت حجم قابل بارگیری است. بنابراین روش حمل FCL یا دربست، برای محموله هایی که حجمی نزدیک به گنجایش کانتینر مورد نظر دارند بسیار مناسب و قابل اعتماد می باشد.

4. روش حمل فله (Bulk)

حمل فله ای یکی از روش های مهم در حمل و نقل دریایی است که برای جابه جایی کالاهای بدون بسته بندی استفاده می شود. این روش به دلیل نداشتن مراحل بسته بندی و پلمپ، به صرفه تر و سریع تر انجام می شود.

برای حمل کالاهای فله ای از کشتی های بزرگ با مخازن ویژه استفاده می شود. این کشتی ها به دو نوع برای بار فله خشک و مایع تقسیم می شوند.

در کشتی های فله بر خشک، موادی مانند غلات، سنگ آهن و سیمان جابه جا می شوند، در حالی که در کشتی های فله بر مایع، حمل موادی همچون نفت و گازهای مایع صورت می گیرد. از انواع شناورهای فله بر می توان به کشتی های سنتی، خودتخلیه کن و کشتی های ویژه حمل فله اشاره کرد.

5. حمل بارهای عمده

در این روش از کشتی های اختصاصی برای حمل محموله های عمده و حجیم که نیازی به بسته بندی ندارند، استفاده می شود. این روش برای جابه جایی فلزات سنگین و آهن آلات به کار می رود و از کشتی های بریک بالک استفاده می کند.

6. حمل بار با کشتی بارج

کشتی بارج، شناوری فاقد موتور است که برای حمل محموله های حجیم به کار می رود. این نوع کشتی نیاز به یک کشنده دارد و معمولاً در آب های داخلی و رودخانه ها برای حمل کالا استفاده می شود.

بارج ها بیشتر برای جابه جایی کالا در مسیرهای کوتاه دریایی به کار می روند و دارای مزیت هایی همچون عبور از آب های کم عمق و قیمت مناسب هستند. انواع کاربردی این کشتی ها شامل بارج های کرجی باراکس و شناورهای ماشینی است.

7. روش حمل و نقل دریایی Ro-Ro

حمل دریایی Ro-Ro برای جابه جایی وسایل نقلیه چرخ دار مانند خودروها و ماشین آلات سنگین مورد استفاده قرار می گیرد. این کشتی ها دارای رمپ هایی هستند که جابه جایی خودروها را تسهیل می کنند. همچنین این روش برای حمل تجهیزات ریلی نظیر واگن ها به کار می رود.

8. روش حمل مستقیم دریایی

در این نوع حمل، کالاها بدون هیچ واسطه ای مستقیماً از مبدا به مقصد منتقل می شوند. این روش از مزیت های هزینه پایین و زمان کوتاه بهره مند است.

9. روش حمل غیرمستقیم دریایی

حمل غیرمستقیم به حالتی اشاره دارد که محموله ها ابتدا به بندر واسطه ای منتقل می شوند و سپس به مقصد نهایی حمل می گردند. این روش شامل دو نوع کراس استافینگ و ترانسشیپمنت است.

10. روش کراس استافینگ

کراس استافینگ، به عنوان یکی از روش های رایج، در مواقعی به کار می رود که بنادر محدودیت هایی برای تخلیه بار دارند. در این روش، کالاها به کشتی های کوچکتر منتقل شده و سپس به بندر مقصد ارسال می گردند.

کراس استاف (Cross Stuffing) یا تعویض محموله و کانتینر، روشی در حمل‌ و نقل دریایی بین‌ المللی است که در آن محموله بین کشتی‌‌های مختلف جابه‌‌جا می‌‌شود. در این روش، کانتینر از روی یک کشتی به کشتی دیگر منتقل ‌شده یا حتی در برخی موارد، محموله داخل کانتینر با محموله داخل کانتینر دیگر تعویض می‌‌شود.

کراس استافینگ فرایندی پیچیده است که به هماهنگی بین عوامل مختلف ازجمله صاحب کالا، شرکت حمل‌ و نقل دریایی و گمرک نیاز دارد و می‌‌تواند هزینه‌‌های حمل‌‌ و نقل را افزایش دهد.

11. روش ترانشیپ

در روش ترانشیپ، کالاها پس از رسیدن به یک بندر واسطه مجدداً بارگیری می شوند و به مقصد نهایی ارسال می گردند.

این روش برای کشورهای تحریم شده بسیار کارآمد است و هزینه ها و زمان حمل را افزایش می دهد.

در صورت تمایل به مطالعه روی دکمه مقاله کلیک نمایید: ترانشیپ چیست؟

12. کشتی چارتری

کشتی‌ها، قایق‌ها و شناورهای تفریحی به عنوان دارایی‌هایی افراد، خریداری و ثبت می‌شوند. برخی خریداران این شناورها را برای حمل و نقل کالا و مسافر استفاده نمی‌کنند، بلکه آن‌ها را به سازمان‌های مختلف اجاره می‌دهند.

در حقوق دریایی، این روند اجاره به نام چارترینگ شناخته می‌شود. چارترینگ یک مفهوم کلیدی در تجارت دریایی جهانی است و انواع مختلفی دارد. این توافق‌نامه معمولاً بین دو یا چند طرف به عنوان طرف‌های چارتر تنظیم می‌شود و به دو شکل اصلی یعنی چارتر برای مدت معین یا چارتر برای یک سفر خاص انجام می‌گیرد.

مالک کشتی، یعنی طرف اول قرارداد، شناور خود را به طرف دوم، که سازمان یا فردی است که به کشتی نیاز دارد، اجاره می‌دهد.

در این باره بیشتر مطالعه بفرمایید: چارترینگ کشتی چیست؟

انواع کشتی های حمل و نقل دریایی

در صنعت حمل و نقل دریایی، طیف گسترده ای از کشتی ها برای انتقال بار و مسافر مورد استفاده قرار می گیرند. از مهم ترین این کشتی ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. کشتی های کانتینری (Container Ships)

این کشتی ها برای حمل کانتینرهای بزرگ که کالاهای متنوعی در آن ها جای می گیرند، طراحی شده اند و به دلیل توانایی بالا در جابه جایی انواع محموله، به عنوان ستون اصلی حمل و نقل جهانی شناخته می شوند.

کشتی های کانتینری با زمان بندی منظم و خطوط کشتیرانی معین کار می کنند که این روند باعث بهبود نظم و بهره وری در حمل و نقل شده است.

2. کشتی های تانکری

تانکرها به عنوان یکی از مهم ترین وسایل حمل و نقل مایعات در مقیاس جهانی، وظیفه جابه جایی انواع مایعات را بر عهده دارند. این نوع کشتی ها مستقیماً مایعات را در مخازن ویژه ای ذخیره کرده و از کانتینر یا بشکه استفاده نمی کنند.

نفتکش ها، به ویژه در صنعت نفت بسیار پرکاربرد هستند و علاوه بر نفت خام، می توانند دیگر مایعات مانند روغن های صنعتی و خوراکی را نیز انتقال دهند.

تنوع در تانکرها باعث شده که هر کدام بر اساس نوع محموله و مقصد خاص خود طراحی و مورد استفاده قرار گیرند. برای آشنایی بیشتر با انواع تانکرها، می توان به منابع مختلفی مراجعه کرد.

تانکرها به چندین نوع مجزا تقسیم می شوند:

• نفتکش ها: ویژه جابه جایی نفت خام و فرآورده های آن.
• تانکرهای شیمیایی: طراحی شده برای حمل مواد شیمیایی خطرناک و خورنده.
• تانکرهای گازی: مختص انتقال گازهای مایع مانند LPG و LNG.

3. کشتی های نفتکش (Tankers)

نفتکش ها برای انتقال مایعات مانند نفت خام، فرآورده های نفتی و گازهای مایع ساخته شده اند. این کشتی ها به دسته های گوناگونی تقسیم می شوند:

• نفتکش های خام: برای حمل مقادیر عظیم نفت خام.
• نفتکش های فرآورده ها: مناسب برای انتقال سوخت هایی مانند بنزین و دیزل.
• نفتکش های گاز مایع: ویژه حمل گازهای مایع همچون LNG و LPG.

4. کشتی های فله بر (Bulk Carriers)

کشتی های فله بر به منظور حمل مواد فله مانند سنگ آهن، غلات و زغال سنگ طراحی شده اند و به دو نوع اصلی تقسیم می شوند:

1. فله برهای خشک: برای جابه جایی مواد جامد فله ای همچون غلات و سنگ آهن.
2. فله برهای مایع: مخصوص انتقال مایعات فله ای از قبیل روغن های گیاهی و مواد شیمیایی.

5. کشتی های رورو (Ro-Ro Ships)

این کشتی ها، که به سیستم های رمپ مجهز هستند، برای جابه جایی وسایل نقلیه چرخ دار مانند خودروها، تریلرها و واگن های ریلی طراحی شده اند.

روش بارگیری و تخلیه در کشتی های رورو به طور مستقیم از طریق حرکت خودروها به داخل و خارج از کشتی انجام می گیرد.

6. کشتی های یخ شکن (Icebreakers)

کشتی یخ شکن نوعی از شناور است که به منظور شکستن یخ های سطح دریا طراحی شده و از بدنه و تجهیزاتی خاص برخوردار است که امکان باز کردن مسیر برای دیگر شناورها را فراهم می سازد.

یخ شکن های معمولی به وسیله برخورد مستقیم با یخ، قادر به شکستن یخ هایی با ضخامت تا یک متر هستند و راهی در آنها ایجاد می کنند.

در مقابل، یخ شکن های قطبی با فشاری پیش رونده روی یخ حرکت کرده و پس از سوار شدن روی آن، با استفاده از وزن سنگین خود یخ هایی تا ضخامت ۶ متر را می شکنند.

کشتی های یخ شکن قطبی اغلب مجهز به بالگردهایی برای شناسایی مسیرهای پیش رو هستند.

یکی از قدرتمندترین انواع این کشتی ها، یخ شکن های هسته ای است که روسیه تنها کشوری است که از آن ها استفاده می کند.

7. کشتی های مسافربری (Passenger Ships)

کشتی های مسافربری به دو نوع اصلی تقسیم می شوند:

• کشتی های کروز: ویژه سفرهای تفریحی طولانی مدت.
• کشتی های فری: برای سفرهای کوتاه مدت که علاوه بر مسافران، خودروها را نیز جابه جا می کنند.

8. کشتی های چندمنظوره (Multi-Purpose Vessels)

این کشتی ها برای حمل انواع مختلفی از بارها از جمله کانتینرها، مواد فله و کالاهای عمومی به کار می روند. این کشتی ها به دلیل انعطاف پذیری در جابه جایی محموله های گوناگون بسیار ارزشمند هستند.

9. کشتی های بار فله کوچک (Mini Bulk Carriers)

این کشتی ها برای حمل بارهای فله ای در مقیاس های کوچک تر ساخته شده اند و معمولاً در بنادر کوچک و مسیرهای کوتاه تر فعالیت دارند.

10. کشتی های حمل کالاهای سردخانه ای (Reefer Ships)

برای انتقال کالاهایی که نیاز به دمای پایین دارند، مانند مواد غذایی فاسدشدنی و داروها، از این کشتی ها استفاده می شود.

سیستم های سردخانه ای پیشرفته در این کشتی ها باعث حفظ شرایط دمایی مطلوب در طول مسیر می شود.

11. کشتی های حمل مواد شیمیایی (Chemical Tankers)

کشتی های حمل مواد شیمیایی (Chemical Tanker) نوعی از کشتی های تانکر هستند که به طور ویژه برای جابه جایی مایعات شیمیایی به صورت فله طراحی شده اند.

بر اساس تعریفی که در ضمیمه ۲ کنوانسیون بین المللی مارپل ارائه شده است، این کشتی ها به گونه ای طراحی یا اصلاح شده اند که مایعات شیمیایی معرفی شده در فصل ۱۷ آیین نامه بین المللی مواد شیمیایی فله را به صورت عمده و بدون بسته بندی حمل کنند.

12. کشتی های کشتیرانی ترکیبی (Combination Carriers)

این نوع کشتی ها توانایی حمل چندین نوع کالا را به طور همزمان دارند. هر قسمت از این کشتی ها برای حمل نوع خاصی از محموله طراحی شده و قابلیت جابه جایی همزمان مواد فله، کانتینر و کالاهای عمومی را فراهم می کنند.

در صورتی که درباره روش های حمل و نقل دریایی اطلاعات بیشتری نیاز دارید، میتوانید از لینک های زیر استفاده نمایید.

روش های حمل و نقل دریایی

عوامل مؤثر بر تعیین نرخ حمل و نقل دریایی

نرخ حمل و نقل دریایی تحت تأثیر مجموعه ای از عوامل متنوع قرار دارد. به طور کلی، این عوامل می توانند به شرح زیر باشند:

لیست هزینه های دقیق و تعرفه ها را در صفحه تعرفه های حمل دریایی در وب سایت انجمن کشتیرانی ایران مشاهده بفرمایید.

بارنامه دریایی

بارنامه دریایی (Bill of Lading) یک سند حمل و نقل است که توسط شرکت حمل کننده (کشتی رانی یا کمپانی حمل و نقل) صادر می گردد و حاوی اطلاعاتی از محموله است.

این سند به عنوان توافقی بین حامل و مالک محموله (فرستنده یا گیرنده) عمل می کند و موارد زیر را در بر دارد:

1. مشخصات شرکت حمل کننده: نام و آدرس شرکت یا خطوط کشتیرانی که وظیفه جابجایی کالا را بر عهده دارد.
2. اطلاعات مالک محموله: نام و نشانی دقیق فرستنده (فرد یا شرکتی که محموله را ارسال می کند) و گیرنده (فرد یا شرکتی که محموله را تحویل می گیرد).
3. مشخصات محموله: شامل شرح دقیق بار از جمله نوع کالا، تعداد و وزن کانتینرها یا بسته ها، شماره بارنامه های قبلی (در صورت موجود بودن) و سایر جزئیات مرتبط با محموله.
4. مبدأ و مقصد: نام بندری که کالا از آن بارگیری می شود و بندری که کالا به آن تخلیه می گردد.
5. شرایط حمل و نقل: شامل اطلاعاتی درباره شرایط حمل مانند نوع کشتی، تاریخ های بارگیری و تخلیه، مسیر حمل، هزینه های مربوطه، روش های پرداخت و سایر شرایط قراردادی.

بارنامه دریایی به عنوان یک مدرک قانونی و قابل انتقال عمل می کند و در صورت لزوم می تواند به عنوان مستند حقوقی برای حل وفصل دعاوی و اختلافات در حوزه حمل و نقل دریایی مورد استفاده قرار گیرد.

بیمه حمل و نقل دریایی

بیمه حمل و نقل دریایی نوعی بیمه نامه است که جهت پوشش دهی به خطرات و زیان های احتمالی در فرآیند جابه جایی کالاها از طریق دریا طراحی شده است.

این بیمه نامه توسط شرکت های بیمه ارائه می گردد و به مالکین کالا یا بار کمک می کند تا در صورت بروز حوادثی نظیر سانحه کشتی، غرق شدن آن یا آسیب دیدن بار، از زیان های مالی مصون بمانند.

این بیمه نامه معمولاً طیف گسترده ای از پوشش ها را در بر می گیرد که می تواند شامل خسارت به کالا، خسارت به کشتی، زیان های وارده به سایر وسایل حمل و نقل، آسیب به بنادر یا سواحل و همچنین مسئولیت های ناشی از حوادث دریایی باشد.

این نوع بیمه می تواند به صورت یک بیمه نامه اختصاصی برای یک سفر مشخص یا به عنوان بیمه نامه کلی برای تمامی سفرهای دریایی یک شرکت صادر شود.

برای صاحبان کالا و محموله، بیمه دریایی اهمیت ویژه ای دارد، چرا که در صورت بروز حادثه، می تواند زیان های مالی هنگفت را پوشش دهد و از هزینه های غیرمنتظره و ناخواسته محافظت نماید.

بیمه حمل و نقل دریایی همچنین به شرکت حمل و نقل دریایی امکان می دهد تا ریسک های مرتبط با حمل بار را مدیریت کنند و اعتماد مشتریان را به دست آورند.

اجزای بیمه حمل و نقل دریایی

بیمه حمل و نقل دریایی معمولاً شامل موارد زیر است:

1. بیمه بار: این نوع بیمه به منظور جبران خسارت ها و زیان های وارده به بارهای حمل شده از طریق دریا ارائه می شود. پوشش ها می تواند شامل خسارت های ناشی از سرقت، صدمات فیزیکی، آب گرفتگی، آتش سوزی و دیگر خطرات حمل و نقل دریایی باشد.
2. بیمه نقل وانتقال: این نوع بیمه برای پوشش دهی به خطرات و زیان های مرتبط با حمل و نقل دریایی طراحی شده است. از جمله حوادثی که تحت پوشش قرار می گیرد، می توان به تصادف کشتی، غرق شدن آن، آتش سوزی، و سرقت اشاره کرد.
3. بیمه مسئولیت: این بیمه نامه جهت پوشش مسئولیت های قانونی مرتبط با حمل و نقل دریایی ارائه می شود. از جمله پوشش ها می توان به خسارت های ناشی از آسیب کالا به دیگر بارها یا کشتی ها، خسارت به بنادر و سایر طرف های مرتبط با حمل و نقل اشاره کرد.

این بیمه نامه می تواند از سوی شرکت های بیمه عمومی یا شرکت های تخصصی در حوزه حمل و نقل دریایی عرضه شود.

با این حال، پیش از خرید این نوع بیمه، لازم است که شرایط و مقررات آن به دقت بررسی شود و پوشش مناسب بر اساس نیازهای خاص انتخاب گردد.

مقاصد بین المللی حمل و نقل دریایی

کشورهایی که دسترسی به آب های بین المللی دارند، به عنوان مقاصد اصلی حمل و نقل دریایی در جهان شناخته می شوند. در میان این کشورها، می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• چین: بنادر برجسته ای همچون شانگهای، نینگبو، شنزن و گوانگجو در این کشور جای گرفته اند.
• ژاپن: بنادر مهم این کشور شامل توکیو، یوکوهاما و ناگویا هستند.
• آلمان: بنادر هامبورگ، برمن و روستوک از جمله بنادر حیاتی آلمان به شمار می روند.

این کشورها تنها بخشی از مقاصد جهانی حمل و نقل دریایی محسوب می شوند.

جهت مشاهده مسیرهای آبی ایران می توانید از نقشه مسیرهای آبی ایران در وب سایت SeaRates استفاده نمایید.

حمل دریایی کالا از چین به ایران

حمل دریایی کالا از چین به ایران به دلیل فاصله جغرافیایی طولانی، نسبت به کشورهایی مانند امارات و قطر پیچیده تر و زمان برتر است. در گذشته مبادلات از مسیرهایی چون راه ابریشم انجام می شد و امروزه بیشتر کالاها از مسیرهای دریایی منتقل می شوند.

حمل دریایی کالا مزایایی چون امنیت بالاتر نسبت به حمل هوایی و زمینی دارد، اما همچنان خالی از خطر نیست و بیمه بار ضروری است. مدت زمان واردات کالا از چین به ایران، با توجه به شرایط مختلف، بین ۳۰ تا ۴۵ روز طول می کشد.

مراحل حمل دریایی کالا از چین به ایران

زمان و هزینه حمل و نقل دریایی تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد؛ از جمله نوع و حجم کالا، مسافت بین مبادی و مقاصد، بندر بارگیری و مقصد، شرکت حمل و نقل و شرایط جغرافیایی.

در ادامه، مراحل و عوامل کلیدی در حمل دریایی کالا از چین به ایران شرح داده می شود:

1. بارگیری در بندر چین: کالاها از انبارها یا کارخانه های چین جمع آوری شده و بسته بندی می شوند. در این مرحله، آماده سازی کالاها برای حمل و نقل طبق استانداردها و مقررات ضروری است.
2. حمل دریایی: محموله ها با استفاده از کشتی های تجاری یا خطوط بین المللی حمل و نقل دریایی از بنادر چین به سمت ایران حرکت می کنند. این خطوط معمولاً با برنامه های زمانی مشخص و منظم فعالیت می کنند.
3. ترخیص گمرکی: پس از ورود کالا به بنادر ایران، مراحل ترخیص گمرکی آغاز می شود. این مراحل شامل پرداخت مالیات، ارائه مدارک و رعایت قوانین گمرکی می باشد.
4. حمل داخلی: بعد از انجام تشریفات گمرکی، کالاها با وسایل نقلیه داخلی به مقصد نهایی منتقل می شوند. این مورد شامل حمل و نقل جاده ای یا راه آهن است.
5. تحویل نهایی: در آخر، کالا به دست خریدار می رسد و معامله نهایی می شود.

در تمامی این مراحل، هماهنگی دقیق و توجه به جزئیات ضروری است تا حمل کالا به بهترین نحو ممکن انجام شود.

تغییرات در قوانین و مقررات حمل و نقل بین المللی ممکن است تأثیرات قابل توجهی داشته باشد، بنابراین بهتر است برای دریافت اطلاعات به روز با مشاوران حمل و نقل و کارشناسان مربوطه در تماس باشید.

کلام آخر

به طور کلی، حمل بار با کشتی و حمل و نقل دریایی به عنوان یکی از روش های ایمن و کارآمد در حمل و نقل بین المللی شناخته می شود.

بیش از ۹۰ درصد از کالاهای غیر فله ای توسط کشتی های کانتینری منتقل می شوند. این شیوه حمل و نقل با گذر از موانع و چالش ها، همچنان در حال رشد و پیشرفت است.

از جمله مزایای این روش می توان به ایمنی بالاتر، پایداری بیشتر و قابلیت جابجایی حجم های بزرگ و سنگین اشاره کرد. بنابراین، برای ارسال بارهای حجیم به خارج از کشور، حمل و نقل دریایی انتخاب مناسبی خواهد بود.

در بسیاری از موارد، حمل کالا با کشتی و ترخیص آن از طریق مسیرهای دریایی، مزایای خود را به خوبی نشان داده است.

با توجه به افزایش تقاضا در تجارت جهانی، حمل دریایی همچنان یکی از روش های اصلی و محبوب برای برآورده کردن نیازهای بین المللی باقی خواهد ماند.

سؤالات متداول

مدت زمان رسیدن بار دریایی چقدر است؟

مدت زمان حمل بار از طریق دریا می تواند بین یک تا سه ماه متغیر باشد. این زمان به عواملی مانند فاصله بین بندرهای مبدا و مقصد و همچنین موقعیت جغرافیایی کشور فرستنده نسبت به ایران بستگی دارد.

کدام کانتینر برای حمل و نقل دریایی مناسب تر است؟

نوع کانتینر مورد استفاده برای حمل بار دریایی به ماهیت، حجم و وزن کالا بستگی دارد. انتخاب کانتینر مناسب بر اساس این ویژگی ها انجام می شود.

بار دریایی از چه کشورهایی قابل ارسال است؟

ارسال بار از کشورهای آسیایی نظیر چین و دبی به طور منظم انجام می شود. علاوه بر آن، صادرات و واردات دریایی از کشورهای اروپایی، آفریقایی و آمریکایی به ایران و بالعکس نیز امکان پذیر است.

چه نوع کالاهایی از طریق حمل و نقل دریایی قابل جابجایی هستند؟

انواع مختلفی از کالاها از طریق دریا قابل جابجایی هستند، از جمله کالاهای مصرفی، مواد اولیه، محصولات صنعتی، خودروها، مواد نفتی و کانتینرها. حتی محموله های سنگین و بزرگ نیز با این روش منتقل می شوند.

چه کالاهایی با استفاده از حمل دریایی جابجا می شوند؟

حمل دریایی تقریباً برای جابجایی هر نوع کالا مناسب است. از اقلام مصرفی روزانه و مواد غذایی گرفته تا محصولات صنعتی و حتی مواد خطرناک، همه از طریق این روش قابل انتقال هستند.

آیا حمل و نقل دریایی کالاها ایمن است؟

بله، حمل دریایی به عنوان یکی از ایمن ترین روش های حمل و نقل شناخته می شود. با رعایت استانداردهای دقیق ایمنی و استفاده از فناوری های پیشرفته، احتمال وقوع حوادث به حداقل ممکن کاهش یافته است.